Να Γίνουμε Πολλοί Να Δώσουμε Μάχες.

Η κοινωνία, όλοι μας δηλαδή, παρακολουθούμε αποσβολωμένοι τις εξελίξεις, και ο καθένας αρχίζει να αναρωτιέται πώς θα αντεπεξέλθει σε αυτές. Η ατμόσφαιρα μυρίζει μπαρούτι, όλοι μοιάζουν να περιμένουν το μεγάλο μπαμ και να διατηρούν προς το παρόν την ψυχραιμία τους. Η απαξίωση στο πολιτικό σύστημα και τον καθεστωτικό συνδικαλισμό έχει χτυπήσει κόκκινο.Η διάσπαση αλλά
και η αδυναμία της αριστεράς να συνειδητοποιήσει αυτή την κρίσιμη στιγμή ότι οι εξελίξεις σε παγκόσμιο οικονομικό επίπεδο (και οι συνέπειες τους για την Ελλάδα) δημιουργούν συνθήκες που κάνουν τις διάφορες οικονομιστικές απαιτήσεις από μια κυβέρνηση-μαριονέτα του Δ.Ν.Τ να μοιάζουν λιγάκι αστείες, είναι δεδομένες.Δημιουργείται λοιπόν ένα κενό, που διογκώνεται γοργά, ένα κενό που αναπόφευκτα πρέπει να γεμίσει. Έτσι το ορίζει η ιστορία. ”Όπως και να ’χει, τους επόμενους μήνες θα έχουμε μια απότομη κλιμάκωση της ταξικής αντιπαράθεσης. Αν μέχρι τότε δεν έχει υπάρξει καμία πολιτική πρόοδος, τότε η εξέγερση που έρχεται θα περιοριστεί απλώς σε εκδικητικά καθήκοντα, εκτονώνοντας τη συσσωρευμένη κοινωνική αγανάκτηση, χωρίς όμως να δίνει λύση. Τότε να είμαστε σίγουροι ότι η λύση θα δοθεί από τη μαύρη αντίδραση (αντεπανάσταση), που θα επιδιώξει να καλύψει εκείνη το κενό, όπως έχει γίνει άλλωστε τόσες φορές στο όχι και τόσο μακρινό παρελθόν”.Είναι λοιπόν επιτακτική ανάγκη να μιλήσουμε και να βρούμε τρόπους να προτάξουμε και να θεμελιώσουμε την αλλαγή πολιτικο-οικονομικού συστήματος και κοινωνικών σχέσεων. Εκεί έξω λαμβάνουν χώρα διεργασίες που ούτε τις φανταζόμασταν. Αν λείψουμε από αυτές, αν δεν μπολιάσουμε τώρα τον κοινωνικό διάλογο με πιο δημιουργικές, ανατρεπτικές διαθέσεις και παραμείνουμε αποκλειστικά στην «εξύμνηση» της καταστροφής, και με δεδομένο τα νέα αστυνομικά ήθη της μηδενικής ανοχής, τότε θα πρέπει να αναγνωρίσουμε πως μετά την επόμενη εξέγερση θα επιχειρήσουν να μας εξαφανίσουν οριστικά. Kάθε εξεγερμένη καρδιά θα πρέπει να λάβει μέρος (στο επίπεδο που κρίνει) στις διαδικασίες. Δεν θα ωφελήσει σε τίποτα το να περιμένουμε απλά το μπαμ....

από:εφημερίδα δρόμου Άπατρις