Διάλογος δυο εμβρύων!

 

Διάλογος δυο εμβρύων ή περί υπάρξεως του Θεού! - Καιεσύ πιστεύεις ότι υπάρχει ζωή μετά τη γέννηση;

-Βέβαια. Μετά τη γέννηση κάτι ακολουθεί. Πιθανόν να βρισκόμαστε εδώ για να προετοιμαστούμε για κάτι που ακολουθεί.

- Τι βλακεία! Μετά τη γέννηση δεν ακολουθεί τίποτα.

Εξάλλου πώς θα είναι εκεί;

- Δεν ξέρω ακριβώς αλλά σίγουρα θα είναι πιο φωτεινά απ' ότι εδώ.

Ίσως να περπατάμε με δικά μας πόδια και να τρώμε με δικό μας στόμα.

- Σαχλαμάρες! Δε γίνεται να περπατήσεις.

Και να τρως από το στόμα μού φαίνεται γελοίο! Αφού εμείς τρεφόμαστε από τον ομφάλιο λώρο. Να σου πω κάτι ακόμα; Πρέπει ν' αποκλείσουμε τη ζωή μετά τη γέννηση, αφού ήδη ο ομφάλιος λώρος είναι πολύ κοντός.

- Όχι, όχι. Κάτι θα υπάρχει σίγουρα. Πιθανόν διαφορετικό απ' ότι έχουμε συνηθίσει εδώ. 

- Μα από εκεί δεν γύρισε κανείς. Με τη γέννηση η ζωή πολύ απλά τελειώνει. Εξάλλου η ζωή δεν είναι τίποτε άλλο από ένα διαρκές στρίμωγμα στο σκοτάδι.

- Εγώ δεν ξέρω ακριβώς πώς θα είναι εάν γεννηθούμε, αλλά σίγουρα θα βρούμε τη ΜΗΤΕΡΑ και εκείνη θα μας φροντίσει.

- Τη μητέρα; Εσύ πιστεύεις στη μητέρα. Κατ' εσένα πού θα μπορούσε να βρίσκεται;

- Οπουδήποτε, γύρω μας. Αφού ζούμε εν αυτή και δι' αυτής. Χωρίς εκείνη δεν θα υπήρχαμε καθόλου.

- Εγώ δεν το πιστεύω! Εγώ δεν είδα ποτέ καμία μητέρα. Για μένα δεν υπάρχει.

- Ναι, αλλά καμιά φορά, όταν ησυχάζουμε, την ακούμε που τραγουδάει, αισθανόμαστε πως παρηγορεί τον κόσμο γύρω μας. Εγώ πιστεύω ότι εκεί έξω μας περιμένει η αληθινή ζωή...

orthodoxigynaika.blogspot.com