Η ΠΑΕ ΑΕΚ είναι η μητέρα της παραπλάνησης

 

Κατά το 19ο αιώνα η προλεταριοποίηση των λαϊκών στρωμάτων έστειλε το λαό στα εργοστάσια. Το παιχνίδι στα χωράφια έπαψε να είναι το μοντέλο μιας αστικοποιημένης πια κοινωνίας. Η ζωή απέκτησε πλέον άλλο «σχήμα». Από την άπλα και τον ανοιχτό ορίζοντα που ένωνε τη μία κοινότητα με την άλλη, ο κόσμος της βιομηχανικής επανάστασης άλλαξε, έγινε περίκλειστος, μπήκε σε όρια, υπάκουσε σε νόμους. Τα όρια ήταν οι τέσσερις τοίχοι του εργοστασίου και νόμος το κέρδος του εργοδότη. Ούτε το θήραμα του αρχέγονου κυνηγιού ούτε ο κυνηγός μπορούσαν πια να βγουν και να συνεχίσουν το παιχνίδι έξω από τα όρια εντός των

οποίων εξελισσόταν η ζωή τους. Έξω από τους νόμους που θεσμοθετούσε η εξουσία. Έξω από το όριο υπάρχει πια μόνο το άουτ. Οι γραμμές του γηπέδου ήταν πλέον αναπόφευκτες… όπως και οι γραμμές της δικαιοσύνης.

Το πιο σύντομο ανέκδοτο σε μια κοινωνία που λειτουργεί υπό το καθεστώς οικονομικής χούντας: «έχω εμπιστοσύνη στην Δικαιοσύνη». Όταν είσαι οπαδός της ΑΕΚ και υιοθετείς την σιγουριά που διοχέτευαν τα παπαγαλάκια της ΠΑΕ ΑΕΚ, σχετικά με την υπόθεση Ψωμιάδη και την σίγουρη (όπως μας έλεγε ο εκλεκτός συνεργάτης του Ντέμη Νικολαΐδη και δικηγόρος της υπόθεσης, Χάρης Οικονομόπουλος), εισροή ευρώ στα ταμεία της ΠΑΕ ΑΕΚ, τότε μάλλον θα πρέπει να αναθεωρήσεις ορισμένα πράγματα σχετικά με τις αντιστάσεις σου και τις «ασπίδες» σου απέναντι στο σύστημα που εκμεταλλεύεται την ΑΕΚ και θέλει να την μετατρέψει σε μια βιώσιμη εταιρεία, ακόμα κι αν χρειαστεί για να γίνει αυτό να έχουμε ένα αγωνιστικό ρόστερ που θα μας κάνει το βίο, αβίωτο.

Όταν είσαι οπαδός της ΑΕΚ που ζεις σε αυτόν τον κόσμο που ζούμε όλοι μας και όχι σε έναν άλλο κόσμο δικό σου, όταν έχεις δει τις Ελληνικές αρχές να συλλαμβάνουν δυο φορές τον Ψωμιάδη και να τον αφήνουν ελεύθερο, όταν ένας φωτογράφος στην Αθήνα κινδυνεύει να μείνει ανάπηρος για όλη του τη ζωή, επειδή δέχτηκε επίθεση από τις κρατικές δυνάμεις καταστολής την ώρα που έκανε την δουλειά του, όταν αυτό το κράτος των μεγάλων αφεντικών αναζητά εγκληματίες σε κάτι πιτσιρικάδες με μηχανάκια που εγκλωβίζει στα «μπλόκα» που στήνουν οι σουπερ «ράμπο» της ομάδας ΔΙΑΣ, όταν ένα 18χρονο παιδί χαροπαλεύει στην Κρήτη και κάμποσοι άλλοι που μετράνε ακόμα τα σημάδια από την ευγενική χορηγία των ΜΑΤ στο κορμί τους περιμένουν το αποτέλεσμα των ΕΔΕ… όταν, όταν, όταν… κι εσύ αδελφέ μου οπαδέ της ΑΕΚ είσαι σίγουρος ότι στην Δίκη Ψωμιάδη θα αποδοθεί δικαιοσύνη, τότε θα μου επιτρέψεις να σου πω ότι κάποια ψήγματα αφέλειας και αυταπάτης τα έχεις φυλαγμένα βαθιά μέσα στο τούνελ της συνείδησης σου.

Αυτός είναι ο νόμος. Που σύμφωνα με τους λατινομαθείς πρέπει να τον δεχτούμε ως έχει. Οι νόμοι είναι για να τηρούνται μας λένε με ύφος οι Καψήδες, οι Ψυχάρηδες οι Πρετεντέρηδες και οι Ευαγγελάτοι. Δηλαδή όλοι εμείς θα πρέπει να τηρήσουμε τους νόμους που εξαφανίζουν τους μισθούς μας; Θα πρέπει να τηρήσουμε τους νόμους που μας σέρνουν στα αστυνομικά τμήματα για οφειλές 500 και 1000 ευρώ όταν άλλοι νόμοι του ίδιου κράτους, φοροαπαλλάσουν και ρυθμίζουν και ξαναρυθμίζουν τα εκατομμύρια ευρώ που χρωστάνε οι μεγαλοκαρχαρίες που πλασάρονται και σαν σωτήρες της ΠΑΕ ΑΕΚ και όχι μόνο; Οι νόμοι αυτοί είναι άδικοι. Οι άδικοι νόμοι για να εφαρμοστούν χρειάζονται κρατική καταστολή. Η κρατική καταστολή δεν έρχεται μόνη της. Την χειροκροτεί με διάφορες στάσεις ένα εκπαιδευμένο σ' αυτή την κατεύθυνση μέρος του πληθυσμού, κάποιοι εκ των δημοσιογράφων πρωταγωνιστούν στον καθαγιασμό της. Την επιβάλλουν τα μεγάλα αφεντικά τα ίδια κάποια από αυτά που προβάλλονται ως σωτήρες της ΠΑΕ ΑΕΚ.

Το γεγονός ότι σαν οπαδοί της ΑΕΚ δεν έχουμε προσαρμοστεί και καθηλωθεί στους νόμους που διαβόητη οικογένεια της εμπορευματοποίησης προσπαθεί να επιβάλει, δείχνει ότι, παρόλο το κενό που μας περιβάλλει, η πνευματική μας κατάσταση είναι άριστη. Από δω και στο εξής η εξέλιξή της ΑΕΚ συνδέεται άμεσα με τον αγώνα ενάντια στην αδιαλλαξία και τις ακρότητες που συντελούνται εις βάρος της από τους «μέτοχους αμέτοχους» και από τους «αμέτοχους μέτοχους».

Το μόνο που επιθυμούν οι πολυάριθμοι και με πολλούς τρόπους εκμεταλλευτές της ΑΕΚ είναι ο σωφρονισμός μας. Όσοι μιλάνε υπέρ της ύπαρξης μιας ΠΑΕ που θα εκμεταλλεύεται εμπορικά την ΑΕΚ ζητάνε την έμπρακτη ανεκτικότητά μας: Να δεχτούμε μια πειθαρχική αλφάβητο όπου το κάθε γράμμα της θ' αντιστοιχεί σε υποχρεώσεις, απαγορεύσεις και τους αναρίθμητους συνδυασμούς που φαντασιώνονται στα γραφεία της Σουπερ Λίγκας.

Οι μεγαλομέτοχοι αντιμετωπίζουν την ΑΕΚ ως ίδρυμα που δεν έχει καμία απολύτως επιρροή στους τροφίμους της. Ευσεβιστές οπαδοί εξακολουθούν, μέσα στο μαύρο χάλι μας, να παραμιλούν για την προοπτική της ΠΑΕ ΑΕΚ που ΑΝ πάρουμε την αδειοδότηση και ΑΝ βγούμε στο Τσάμπιονς Λίνγκ και ΑΝ πάρουμε λίγα ψιλά από τον Ψωμιάδη, τότε θα μπει ο Ντέμης και όλα θα πάνε καλά αγγίζοντας τα όρια της μεταφυσικής, και καθίστανται έτσι οι ίδιοι κακόβουλη μηχανή σε βάρος των κολασμένων. Μπροστά στην πραγματικότητα, η καθεστωτική δημοσιογραφία που στηρίζει και στηρίζεται από την ΠΑΕ ΑΕΚ, αντί ν' αρνηθεί τον εαυτό της, αρνείται την ίδια την πραγματικότητα. Μαζί τους και οι διανοούμενοι υπέρμαχοι της Ένωσης, που καταφεύγουν στην παραποίηση του πραγματικού, με αποτέλεσμα να έχουν γίνει τα αγαπημένα παιδιά της τηλεοπτικής χαμέρπειας. Δίνουν και αποκομίζουν όσα μπορούν απ' αυτό το παιχνίδι. Τελικά το μόνο που κάνουν είναι να στηρίζουν το καθεστώς χωρίς προσχήματα.

Με επιθετικά ξεσπάσματα που εξελίσσονται σε ανελέητο κυνηγητό κατά των οπαδών που δεν το βουλώνουν για να αφήσουν «το παιδί» να ξανασώσει την ΠΑΕ ΑΕΚ συναγωνίζονται μεταξύ τους καθεστωτικοί δημοσιογράφοι, Ανεξάρτητοι Σύνδεσμοι οπαδών, εξαρτημένοι από οικονομικά συμφέροντα του επόμενου σωτήρα και κάτι αλκοολικοί παλαίμαχοι. Αυτοί οι θεματοφύλακες της ΠΑΕ ΑΕΚ, οι προστάτες της φανέλας και των ιδεωδών έρχονται από τον υπόνομο και έχουν αναλάβει την αποκατάσταση της ΑΕΚ. Βοήθεια μας!

Η ΠΑΕ ΑΕΚ είναι η βίβλος των διακρίσεων. Κι εμείς δεν μπορούμε να την κατανοήσουμε γιατί η γλώσσα της είναι η μητέρα της παραπλάνησης. Όσα ζούμε αυτόν τον καιρό δεν είναι παρά ένα προοίμιο για να χαθούμε μέσα της. Γι' αυτό αγύρτες παντός είδους μας προετοιμάζουν σιγά - σιγά για να εξοικειωθούμε με τη μοίρα μας.

ΥΓ.  Όταν βρίσκεσαι κοντά στην ΑΕΚ, την μαγική στιγμή που η ομάδα μπαίνει στον αγωνιστικό χώρο, νιώθεις ότι ένα αόρατο χέρι σε αρπάζει προς τον ουρανό ή σε καταποντίζει στο μάγμα της Γης. Όπως και να’ χει, είναι κάτι που υπερβαίνει τον άνθρωπο, γεμίζοντάς τον με μια αίσθηση ότι μπορεί αυτός να είναι ατελής, αλλά τουλάχιστον υπάρχουν κι άλλα πράγματα που ενώ είναι δημιούργημα  του ανθρώπου, δεν παύουν να είναι ανώτερα του.

Παναγιώτης Αλιατάς

aekblog-aliatas.blogspot.com