Από τους παιδικούς εμβολιασμούς μέχρι το ετήσιο εμβόλιο της γρίπης, τις σύριγγες πολλοί εμίσησαν. Μια νέα λύση προτείνουν τώρα ερευνητές στη Νότιο Κορέα, οι οποίοι ανέπτυξαν μια συσκευή ενέσεων που χρησιμοποιεί μια δέσμη λέιζερ για να στείλει σταγονίδια του φαρμάκου μέσα στο δέρμα.
Το νέο σύστημα, αναφέρει η ερευνητική ομάδα στην επιθεώρηση Optics Letters, βασίζεται σε ένα λέιζερ «έρβιου-ύτριου-αλουμινίου», το οποίο χρησιμοποιείται ήδη στην κοσμητική δερματολογία.
Το λέιζερ συνδέεται σε έναν μικρό αντάπτορα που περιέχει δύο διαμερίσμα χωρισμένα από μια ελαστική μεμβράνη: ο πρώτος θάλαμος περιέχει νερό, ενώ ο δεύτερος μπορεί να περιέχει οποιοδήποτε φάρμακο ή εμβόλιο σε υγρή μορφή.
Το λέιζερ εκπέμπει έναν παλμό ενέργειας, διάρκειας μόλις 250 εκατομμυριοστών του δευτερολέπτου, ο οποίος βράζει τοπικά το νερό και δημιουργεί μια φυσαλίδα. Με τη σειρά της, η φυσαλίδα πιέζει απότομα τη μεμβράνη και προκαλεί την εκτίναξη του υγρού στο δεύτερο διαμέρισμα του αντάπτορα.
Ο πίδακας των μικροσκοπικών σταγονιδίων που εκτοξεύεται από τον δεύτερο θάλαμο μπορεί να εισχωρεί αρκετά χιλιοστά μέσα στο δέρμα, έδειξαν πειράματα στα οποία χρησιμοποιήθηκε δέρμα ινδικών χοιριδίων.
«Η πίεση που ασκεί ο πίδακας κατά την πρόσκρουση στο δέρμα είναι μεγαλύτερη από την αντοχή του δέρματος στον εφελκυσμό [δηλαδή στο τέντωμα] και αναγκάζει έτσι τον πίδακα να διαπεράσει ομαλά στο επιθυμοτό βάθος, χωρίς να πιτσιλίζει το φάρμακο» εξηγεί ο Τζακ Γιό, επικεφαλής των πειραμάτων στο Εθνικό Πανεπιστήμιο της Σεούλ.
Παρόλο που το φάρμακο μπορεί να φτάσει σε βάθος αρκετών χιλιοστών, «ο κύριος στόχος μας είναι η επιδερμίδα, η οποία βρίσκεται πλησιέστερα στην επιφάνεια του δέρματος, σε βάθος μόλις 500 μικρομέτρων» προσθέτει ο ερευνητής.
Αυτό το στρώμα του δέρματος δεν διαθέτει νευρικές απολήξεις, οπότε οι ενέσεις λέιζερ «θα είναι εντελώς ανώδυνες» υποστηρίζει.
Το νέο σύστημα, αναφέρει η ερευνητική ομάδα στην επιθεώρηση Optics Letters, βασίζεται σε ένα λέιζερ «έρβιου-ύτριου-αλουμινίου», το οποίο χρησιμοποιείται ήδη στην κοσμητική δερματολογία.
Το λέιζερ συνδέεται σε έναν μικρό αντάπτορα που περιέχει δύο διαμερίσμα χωρισμένα από μια ελαστική μεμβράνη: ο πρώτος θάλαμος περιέχει νερό, ενώ ο δεύτερος μπορεί να περιέχει οποιοδήποτε φάρμακο ή εμβόλιο σε υγρή μορφή.
Το λέιζερ εκπέμπει έναν παλμό ενέργειας, διάρκειας μόλις 250 εκατομμυριοστών του δευτερολέπτου, ο οποίος βράζει τοπικά το νερό και δημιουργεί μια φυσαλίδα. Με τη σειρά της, η φυσαλίδα πιέζει απότομα τη μεμβράνη και προκαλεί την εκτίναξη του υγρού στο δεύτερο διαμέρισμα του αντάπτορα.
Ο πίδακας των μικροσκοπικών σταγονιδίων που εκτοξεύεται από τον δεύτερο θάλαμο μπορεί να εισχωρεί αρκετά χιλιοστά μέσα στο δέρμα, έδειξαν πειράματα στα οποία χρησιμοποιήθηκε δέρμα ινδικών χοιριδίων.
«Η πίεση που ασκεί ο πίδακας κατά την πρόσκρουση στο δέρμα είναι μεγαλύτερη από την αντοχή του δέρματος στον εφελκυσμό [δηλαδή στο τέντωμα] και αναγκάζει έτσι τον πίδακα να διαπεράσει ομαλά στο επιθυμοτό βάθος, χωρίς να πιτσιλίζει το φάρμακο» εξηγεί ο Τζακ Γιό, επικεφαλής των πειραμάτων στο Εθνικό Πανεπιστήμιο της Σεούλ.
Παρόλο που το φάρμακο μπορεί να φτάσει σε βάθος αρκετών χιλιοστών, «ο κύριος στόχος μας είναι η επιδερμίδα, η οποία βρίσκεται πλησιέστερα στην επιφάνεια του δέρματος, σε βάθος μόλις 500 μικρομέτρων» προσθέτει ο ερευνητής.
Αυτό το στρώμα του δέρματος δεν διαθέτει νευρικές απολήξεις, οπότε οι ενέσεις λέιζερ «θα είναι εντελώς ανώδυνες» υποστηρίζει.
Newsroom ΔΟΛ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου