Το τέλειο στήθος

Το στήθος αποτελεί αναντίρρητα το κατεξοχήν χαρακτηριστικό στοιχείο του γυναικείου σώματος και έχει πάρει διάφορες διαστάσεις στο πέρασμα του χρόνου.

Στην αρχαιότητα, το στήθος υπήρξε ένα από τα κυρίαρχα σύμβολα της ιερότητας. Τα γυναικεία ειδώλια με το πληθωρικό στήθος θεωρούνταν θεές της γονιμότητας, της μητρότητας και της φροντίδας, ενώ το στήθος της Αφροδίτης διαμόρφωσε το ιδεώδες του στητού, ελαφρά μυώδους στήθους, που στα κλασικά κείμενα αναφέρεται ως ‘στήθος σε σχήμα μήλου’.

Την περίοδο της Αναγέννησης, το στήθος απέκτησε ερωτική διάσταση, ενώ το απελευθερωμένο στήθος συνδέθηκε με τον αγώνα για τα δικαιώματα των γυναικών, ο οποίος ξεκίνησε τη δεκαετία του ’60 με μια μορφή διαμαρτυρίας που ονομάστηκε ‘κάψιμο των σουτιέν’ και αποτέλεσε τη συμβολική πράξη για τον εκτοπισμό όλων των μορφών εξωτερικής καταπίεσης.

Σήμερα, αποτελεί το ισχυρότερο brand name των διαφημιστικών εταιρειών : ‘…μπορείς να πουλήσεις οτιδήποτε θέλεις με ένα στήθος’, λέει χαρακτηριστικά η Μέριλιν Γιάλομ (σύζυγος του διασημότερου εν ζωή ψυχιάτρου Ιρβιν Γιάλομ) στο βιβλίο της ‘Η ιστορία του γυναικείου στήθους’.

Αυτό το ισχυρό αρχέτυπο και σύμβολο της γυναικείας σεξουαλικότητας έφτασε να αποτελεί σήμερα ένα σημαντικό λόγο, ώστε πάνω από το 40% των γυναικών, ανεξαρτήτως ηλικίας, να μην είναι ικανοποιημένο από το στήθος του. Ευτυχώς, η πλαστική χειρουργική έχει εξελίξει πληθώρα τεχνικών που μπορούν να αντιμετωπίζουν κάθε αισθητικό πρόβλημα.

Η αύξηση στήθους εφαρμόζεται στις περιπτώσεις εκείνες όπου το μέγεθος είναι μικρό, έχει ‘αδειάσει’, ειδικά ο άνω πόλος, μετά από τοκετό ή απώλεια βάρους και όταν το σχήμα δεν είναι κανονικό. Η ιδανικότερη και ασφαλέστερη μέθοδος είναι με τη χρήση ενθεμάτων σιλικόνης που αποτελεί το golden standard (μοντέρνες τεχνικές, όπως η μικρο-λιπομεταφορά και τα βλαστοκύτταρα έχουν περιορισμένες εφαρμογές, αλλά πάνω από όλα πρέπει να περάσουν με επιτυχία το τεστ του χρόνου). Κατά την προεγχειρητική επίσκεψη αποφασίζονται το μέγεθος, το σχήμα, η προβολή και το είδος του ενθέματος. Η ορθή επιλογή προκύπτει, από τα σωματομετρικά κριτήρια (ύψος, εύρος θώρακα, υπάρχων μαστός), τις επιθυμίες της ενδιαφερόμενης, σε συνδυασμό με την εμπειρία του πλαστικού χειρουργού. Το ένθεμα μπορεί να είναι στρογγυλό ή σταγονοειδές, να έχει μέτρια (moderate) ή υψηλή προβολή (high profile), ενώ το περιεχόμενο είναι συνεκτική σιλικόνη. Τα ενθέματα νερού και αυτά της γέλης σιλικόνης σπάνια προτιμώνται πλέον. Τέλος, η επιφάνεια του ενθέματος πρέπει να είναι τραχεία για την ελαχιστοποίηση των πιθανοτήτων ανάπτυξης κάψας. Το ένθεμα εισέρχεται από τομή 2-3 εκ., είτε από τη βάση του μαστού (προτιμάται από την πλειοψηφία των πλαστικών χειρουργών παγκοσμίως), είτε γύρω από τη θηλή ή από τη μασχάλη. Από τον ομφαλό είναι δυνατή η είσοδος μόνο για τα ενθέματα νερού. Μπορεί να τοποθετηθεί κάτω από τον μαζικό αδένα ή κάτω από τον μείζονα θωρακικό μυ. Με την τεχνική dual plane γίνεται συνδυασμός των παραπάνω πετυχαίνοντας καλύτερο, πιο φυσικό και μακράς διάρκειας αποτέλεσμα, διορθώνοντας ταυτόχρονα τυχόν ανωμαλίες στο σχήμα (π.χ. σωληνωτοί μαστοί), τη μικρή πτώση και τυχόν ασυμμετρία.

Η ανόρθωση στήθους εφαρμόζεται όταν το μέγεθος είναι ικανοποιητικό, αλλά έχει ‘πέσει και είναι εντελώς άδειο’, ειδικά μετά από τοκετό ή απώλεια βάρους. Οι περισσότερες τεχνικές ανόρθωσης μέχρι τώρα βασίζονταν μόνο στην αφαίρεση δέρματος. Αυτό είχε ως συνέπεια τη μικρή διάρκεια του αποτελέσματος και τις μεγάλες τομές δίκην ‘άγκυρας’ που δύσκολα γίνονταν αποδεκτές. Με την καινούρια τεχνική της ‘κάθετης ανόρθωσης’ επαναδιαμορφώνεται το μέρος του μαστού που ευθύνεται για την πτώση και προωθείται προς τα πάνω. Δηλαδή, χρησιμοποιούμε τμήμα του ίδιου του μαστού σαν ‘αυτοένθεμα’. Παράλληλα γίνεται και η τοποθέτηση των θηλών στην ιδανική θέση. Το αποτέλεσμα είναι ένα ιδανικό σχήμα, με γεμάτο τον άνω πόλο, με διάρκεια και βέβαια μόνο με κάθετες τομές. Η τεχνική αυτή μπορεί να εφαρμοστεί και σε συνδυασμό με ενθέματα σιλικόνης, όταν έχουμε μικρό και ‘πεσμένο’ στήθος, όπως σε περιπτώσεις μεγάλης απώλειας βάρους. Η διάρκεια της επέμβασης είναι 1-1,5 ώρες, ο πόνος είναι ελάχιστος, η νοσηλεία είναι συνήθως ημερήσια, η ανάρρωση είναι σύντομη, ενώ η μετεγχειρητική φροντίδα εστιάζεται κυρίως στην περιποίηση του τραύματος.iatronet.gr