Τις δεκαετίες του '80 και του '90 στην Εγνατία στριμώχνονταν τα μπουγατσατζίδικα και τα πατσατζίδικα. Ηταν η εποχή που έγραφαν τη δική τους ιστορία η «Δωδώνη», το «Β΄ Σερραϊκόν», το «Θρακικόν» και οι σούπες της «Κωνσταντινούπολης». Αλλά και στην Τσιμισκή, μπουτίκ με καλοστημένες βιτρίνες, ξένοι οίκοι μόδας, φαντεζί κοσμηματοπωλεία και καταστήματα με ακριβά αξεσουάρ είχαν φτιάξει το δικό τους μύθο. Σήμερα τα περισσότερα από αυτά είτε έχουν κλείσει είτε έχουν εγκαταλείψει το κέντρο λόγω κρίσης. Στη θέση τους ξεφυτρώνουν μαγαζιά με φτηνούς καφέδες και φαγητό, αλλάζοντας τη φυσιογνωμία ολόκληρων εμπορικών δρόμων. Ο,τι πάρεις κοστίζει από 0,70 έως 1,5 ευρώ. Κι όσοι πιστοί προσέλθετε...
Το τελευταίο εξάμηνο οι εγγραφές νέων καταστημάτων υγειονομικού ενδιαφέροντος αυξήθηκαν κατά 20%, σύμφωνα με τα στοιχεία του Επαγγελματικού Επιμελητηρίου Θεσσαλονίκης. «Πρόκειται για επιχειρηματικότητα ανάγκης», απαντά ο πρόεδρος του ΕΕΘ, Μιχάλης Ζορπίδης, εξηγώντας πως «οι περισσότεροι επιλέγουν να ανοίξουν μια τέτοιου είδους μικρή επιχείρηση με μοναδικό στόχο να εξασφαλίσουν ένα μεροκάματο». «Είναι γρήγορη και φτηνή επένδυση. Και η αγορά δείχνει ότι ''σηκώνει'' τόσα σαντουιτσάδικα και καφέ. Από την άλλη, και ο κόσμος δεν μπορεί να πληρώσει πολλά, οπότε στρέφεται σε κάτι φτηνό», προσθέτει ο πρόεδρος του ΕΕΘ.
Πάνω από 400 άδειες καφέ και εστιατορίων εξέδωσε το 2011 και το 2012 ο δήμος Θεσσαλονίκης, τις περισσότερες στη β΄ δημοτική κοινότητα. Ερμού, Εγνατία, Συγγρού, Βαλαωρίτου, Βασ. Ηρακλείου παρουσιάζουν, μεταξύ άλλων, το εντονότερο ενδιαφέρον.
Η κρίση, ωστόσο, έσπασε και το εμπάργκο της Τσιμισκή. «Στο παρελθόν δεν μπορούσες να διανοηθείς να ανοίξεις μαγαζί με φτηνό φαγητό εκεί. Τα τελευταία δύο χρόνια τα ενοίκια έπεσαν, ο ''αέρας'' εξανεμίστηκε, φέρνοντας νέους παίχτες στην αγορά», εξηγεί στον «ΑτΚ» ο Διονύσης Παπαδόπουλος, συνταξιούχος μεσίτης σήμερα. Τριαντάρηδες, επιστήμονες οι περισσότεροι, μετατρέπουν καταστήματα ρούχων ή παπουτσιών 25-45τ.μ. που έβαλαν λουκέτο σε φαγάδικα, απαντώντας με αυτόν τον τρόπο στο φόβο της ανεργίας και την ύφεση.
Λουκάνικο με ISO
Ενας από αυτούς είναι και ο Τάσος Μπογιατζής, ο οποίος από μαθηματικός βρέθηκε να ψήνει λουκάνικα στην περιοχή της Συγγρού. «Εβλεπα ότι με το μαθηματικό δεν υπάρχουν και πολλές προοπτικές γενικότερα στην πόλη. Αντίθετα, πίστευα ότι το φαγητό έχει πολλές δυνατότητες και ''πουλάει''», εξηγεί στον «ΑτΚ» ο 27χρονος επιχειρηματίας. Ενα πρώην κατάστημα με ρούχα, 18 τ.μ. όλο και όλο, φιλοξενεί εδώ και 2 χρόνια την επιχείρησή του «Τη Λουκανίσαμε». Φοιτητές και ξενύχτηδες κάθε ηλικίας από τα γειτονικά μπαρ της Βαλαωρίτου βρίσκουν κάθε βράδυ καταφύγιο σ' αυτό. «Εδώ θα βρεις λουκάνικα που δε θα τα φας αλλού. Προσφέρουμε 10 διαφορετικά είδη χοτ ντογκ στην τιμή των 2 ευρώ», σημειώνει ο νεαρός επιχειρηματίας, ο οποίος είδε την κίνηση να ανεβαίνει 20% από πέρσι.
Λουκάνικο με ένα ευρώ σερβίρει το κατάστημα «Βραστό» του Δημήτρη Σαπουνίδη στη Δημ. Γούναρη. «Αμα το δεις, δεν είναι ό,τι και ό,τι. Είναι υπερπαραγωγή», σπεύδει να δηλώσει ο ίδιος. Πριν από ενάμιση χρόνο άνοιξε ακόμη ένα κατάστημα, πάλι στη Δημ. Γούναρη, δίνοντας αυτήν τη φορά βαρύτητα στο χάμπουργκερ. «Δουλεύουμε, αλλά όχι όπως παλιά. Είχαμε φτάσει στο σημείο να πουλάμε 800 χοτ ντογκ τη μέρα πριν από δύο χρόνια. Πέσαμε στα μισά. Γίναμε πολλοί και η πίτα μοιράστηκε σε πάρα πολλά κομμάτια», εξομολογείται ο Δραμινός επιχειρηματίας.
Ενα μαγαζί το μήνα -κατά μέσο όρο- άνοιγε στη Θεσσαλονίκη η ναυαρχίδα των λουκάνικων, «Deliciοus». Επειτα από 22 μήνες λειτουργίας, η επιχείρηση μετρά 20 καταστήματα, καλύπτοντας σχεδόν όλη τη Θεσσαλονίκη. «Η αλυσίδα μας έχει αλλάξει τη νοοτροπία της πόλης. Δουλεύουμε προϊόντα με πιστοποίηση (ISO). Και όλοι πλέον ψάχνουν το φτηνό και ποιοτικό», τονίζει η διαχειρίστρια των καταστημάτων Χρυσάνθη Αθανασίου.
Ο καφές είναι ανάγκη και συντροφιά μαζί
Ανεπηρέαστα από την κρίση δείχνουν και τα φτηνά καφέ, καθώς ανοίγουν το ένα πίσω από το άλλο στο κέντρο της πόλης τον τελευταίο χρόνο. «Ουσιαστικά, ο καφές είναι η τελευταία απόλαυση του Ελληνα, που δε θα τη θυσιάσει. Είναι ανάγκη. Τον συντροφεύει στην καθημερινότητά του, στη βόλτα, στην εργασία. Είναι τρόπος ζωής», εξηγεί ο διευθυντής ανάπτυξης της αλυσίδας καφέ «Mikel», Λευτέρης Κυριακάκης. Η εταιρία από τη Λάρισα έκανε την εμφάνισή της αθόρυβα και χωρίς διαφημίσεις στη Θεσσαλονίκη τον περασμένο Φεβρουάριο, λειτουργώντας αρχικά 4 καταστήματα στο κέντρο, ενώ ετοιμάζεται να ανοίξει άλλα τρία μέσα στο επόμενο τρίμηνο. Ο συνδυασμός υψηλής ποιότητας και χαμηλών τιμών είναι το μυστικό της εταιρίας, αποκαλύπτει στον «ΑτΚ» ο διευθυντής ανάπτυξης των «Mikel».
Από τους διαδρόμους γυμναστικής και τα βαράκια στράφηκε στο χώρο της εστίασης και ο 25χρονος γυμναστής Κώστας Κουζουλίδης. Εδώ και 11 μήνες έχει ανοίξει μαζί με τον ξάδερφό του το φαστφούντ «Marello» στην Ερμού. «Πουλάμε φτηνά και αποσκοπούμε στην ποσότητα, για να επιβιώσουμε. Η κίνηση είναι ικανοποιητική μέχρι στιγμής. Σερβίρουμε περίπου 300 καφέδες καθημερινά», τονίζει ο νεαρός γυμναστής, παρατηρώντας ότι «κάθε πελάτης θα δώσει 1,5-2 ευρώ βαριά για οτιδήποτε. Δύσκολα θα αφήσει παραπάνω».agelioforos.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου