1. Το σώμα κάποιου ανθρώπου δεν δείχνει τίποτα για το χαρακτήρα του.
«Ο θείος Κώστας είναι χοντρός αλλά πολύ καλός. Και εσύ αφού είσαι τόσο όμορφη, γιατί ζυγίζεσαι συνέχεια και μιλάς για δίαιτες;», αναρωτιέται συχνά η κόρη μου… Ναι, για τα παιδιά σαφώς η εμφάνιση δεν είναι προτεραιότητα. Άλλωστε η εικόνα που θα σχηματίσει το παιδί για το σώμα του αργότερα εξαρτάται αποκλειστικά από εμάς. Είναι λοιπόν στο χέρι μας να μπορέσουμε να τα αποτρέψουμε από μια ισόβια μάχη με τις διατροφικές διαταραχές, αλλά και από το να νιώσει ρατσισμό για τους υπέρβαρους μόνο και μόνο επειδή είναι διαφορετικοί.
«Ο θείος Κώστας είναι χοντρός αλλά πολύ καλός. Και εσύ αφού είσαι τόσο όμορφη, γιατί ζυγίζεσαι συνέχεια και μιλάς για δίαιτες;», αναρωτιέται συχνά η κόρη μου… Ναι, για τα παιδιά σαφώς η εμφάνιση δεν είναι προτεραιότητα. Άλλωστε η εικόνα που θα σχηματίσει το παιδί για το σώμα του αργότερα εξαρτάται αποκλειστικά από εμάς. Είναι λοιπόν στο χέρι μας να μπορέσουμε να τα αποτρέψουμε από μια ισόβια μάχη με τις διατροφικές διαταραχές, αλλά και από το να νιώσει ρατσισμό για τους υπέρβαρους μόνο και μόνο επειδή είναι διαφορετικοί.
2. Τα παιδιά ασκούνται επειδή «θέλουν» και όχι επειδή «πρέπει»
Και σίγουρα όχι για να κάψουν το γλυκό που έφαγαν χτες το βράδυ. Τα παιδιά τρέχουν, χορεύουν, σκαρφαλώνουν για ευχαρίστηση και όχι για να χωρέσουν στο skinny τζην τους. Δεν θυμάμαι πότε ακριβώς άρχισα να θεωρώ τη γυμναστική τιμωρία και πότε σταμάτησε να με διασκεδάζει. Αλλά απ’ όταν άρχισα να παρακολουθώ την κόρη μου να χορεύει και να το απολαμβάνει σαν τρελή, άρχισα να αγαπάω και πάλι την κίνηση
3. Τα παιδιά τρελαίνονται για το σώμα τους
Τα παιδιά είναι αθώα και δεν έχουν την αίσθηση της ντροπής. Όταν θέλουν να διερευνήσουν το σώμα τους, δεν δειλιάζουν να βγάλουν τα ρούχα τους. Κοιτάζονται στον καθρέφτη και απολαμβάνουν αυτό που βλέπουν. Κοιτιούνται με τις ώρες, αυτοθαυμάζονται….Αν έλεγα στην κόρη μου ότι θα ήθελα να είχα το κορμί της Ζιζέλ, τα πόδια της Μιράντα Κερ, και τα χείλη της Αντζελίνα, απλώς θα γελούσε μαζί μου. Γιατί τα παιδιά ως πιο «σοφά» αγαπούν μόνο το δικό τους σώμα. Πόσο δίκιο έχουν!
4. Τα παιδιά ντύνονται για τον εαυτό τους και όχι για να εντυπωσιάσουν τους άλλους
Ενώ όλα τα παιδιά έχουν άποψη για το τι θέλουν να φορέσουν, σχεδόν πάντα αγνοούν αν αυτό που θα φορέσουν αρέσει στους άλλους. Συχνά η κόρη μου φοράει το καλύτερο της φόρεμα και ξαπλώνει στο κρεβάτι της με αυτό. Το κοιτάζει, το χαϊδεύει, το ευχαριστιέται! Καμία σχεδόν από εμάς δεν φοράει τα ρούχα της αν είναι να μη μας δει κάποιος. Τα παιδιά πάλι το κάνουν απλώς γιατί δεν φοβούνται πώς θα τους κρίνουν οι άλλοι. Ξέρουν ότι η μόδα είναι παιχνίδι και δημιουργική έκφραση και όλα αυτά δεν χρειάζονται την έγκριση τρίτων.
5. Τα παιδιά βρίσκονται πάντα σε αρμονία με την όρεξή τους
Και αυτό το ξέρει όποια μαμά έχει θηλάσει. Τα μωρά συνηθίζουν να «αυτο-ρυθμίζουν» την όρεξή τους, όταν πεινάνε κλαίνε και όταν χορτάσουν σταματούν να τρώνε. Μήπως απλώς να θυμόμαστε ότι κι εμείς μπορούμε να τρώμε απλώς όταν πεινάμε; Από την Kasey Edwards, blogger