Θετικά είναι τα πρώτα αποτελέσματα από την φαρμακευτική χρήση της παραισθησιογόνου ουσίας LSD σε πάσχοντες από σοβαρής μορφής κατάθλιψη, σύμφωνα με τα στοιχεία που ανακοινώθηκαν στο επιστημονικό έντυπο Journal of Nervous and Mental Diseases.
To διαιθυλαμίδιο του λυσεργικού οξέος (Lysergic acid diethylamide), γνωστό περισσότερο με το ακρωνύμιο LSD, ή LSD-25, ή λυσεργίδη, είναι συνθετική, δραστική, παραισθησιογόνος ουσία που παράγεται από το λυσεργικό οξύ, το οποίο με τη σειρά του εξάγεται από το μύκητα ερυσίβη (Claviceps purpurea) που αναπτύσσεται συνήθως στη σίκαλη. Παρασκευάζεται χημικά και η βασική χημική δομή του είναι παρόμοια με αυτή των αλκαλοειδών της ερυσίβης, ενώ εμφανίζει επίσης ομοιότητες με άλλες ουσίες, όπως η ψιλοκυβίνη, με δυνατότητα δέσμευσης της δράσης της σεροτονίνης.
Όπως όλες οι παραισθησιογόνες ουσίες, το LSD προκαλεί αποκλίσεις από τη συνήθη συμπεριφορά του χρήστη, αλλοιώνοντας την αντίληψη της πραγματικότητας, προκαλώντας οπτικές και ακουστικές αντιληπτικές διαταραχές.
Η μικρή πιλοτική δοκιμή της ναρκωτικής ουσίας γεφυρώνει το επιστημονικό χάσμα ανάμεσα στους ειδικούς που πιστεύουν ότι οι εξαρτησιογόνες ουσίες έχουν θέση στην ιατρική αντιμετώπιση ψυχιατρικών παθήσεων και εκείνων που υποστηρίζουν το ακριβώς αντίθετο.
Η μελέτη έγινε από τον ελβετό ψυχίατρο Πέτερ Γκάσερ σε ομάδα 12 ανδρών και γυναικών σε ιδιωτική κλινική κοντά στη Βέρνη. Ηχορήγηση του LSD έγινε στο πλαίσιο συνεδριών ψυχοθεραπείας για την αντιμετώπιση της σοβαρής κατάθλιψης σε καρκινοπαθείς και άλλους ασθενείς τελικού σταδίου.
Οι εθελοντές που πήραν μεγάλες δόσεις LSD (200 μικρογραμμάρια), εμφάνισαν κατά 20% μείωση των συμπτωμάτων κατάθλιψης, χωρίς να παρουσιάσουν κάποιες σοβαρές παρενέργειες. Όσοι πήραν μικρές δόσεις (20 μικρογραμμάρια), εμφάνισαν επιδείνωση των συμπτωμάτων άγχους. Όταν όμως, στη συνέχεια, και αυτοί πήραν την υψηλότερη δόση, εμφάνισαν επίσης βελτίωση.
«Τα ευρήματα δείχνουν ότι όταν το LSD χορηγείται με ασφάλεια και υπό αυστηρή ιατρική επιτήρηση, τότε μπορεί να μειώσει το άγχος, συνεπώς απαιτούνται μεγαλύτερες ελεγχόμενες μελέτες πάνω στο θέμα», εξηγεί ο Δρ Γκάσερ.
Από τους 12 εθελοντές, μόνο ένας είχε πάρει LSD στο παρελθόν και γι' αυτό οι περισσότεροι παραδέχτηκαν ότι προηγουμένως είχαν φόβους πως τα πράγματα μπορεί να εξελιχτούν άσχημα. Όμως όλοι μετά το πείραμα συμφώνησαν πως θα ήθελαν να ξαναδοκιμάσουν την παραισθησιογόνο ουσία και είπαν ότι θα το σύστηναν σε άλλους ασθενείς σε παρεμφερή κατάσταση.
Σύμφωνα με τον Δρ Γκάσερ, οι παρενέργειες ήταν ήπιες και παροδικές, καθώς δεν διήρκεσαν για πάνω από μια ημέρα, ενώ η βελτίωση της κατάθλιψης διήρκεσε τουλάχιστον ένα έτος μετά τη λήψη του LSD (οι περισσότεροι εθελοντές είχαν αποβιώσει μέσα σε αυτό το έτος).
Η τελευταία φορά που είχε συμβεί κάτι ανάλογο με ασθενείς τελικού σταδίου, ήταν στις αρχές της δεκαετίας του '60, προτού το LSD κηρυχτεί παράνομο από την αμερικανική κυβέρνηση το 1966.
Το LSD συνέθεσε στο εργαστήριο του ο ελβετός χημικός Άλμπερτ Χόφμαν το 1938, ενώ οι παραισθησιογόνες ιδιότητές του ανακαλύφθηκαν το 1943. Στη συνέχεια, κατά τη δεκετία του '50, δοκιμάστηκε ως θεραπευτικό μέσο, ώσπου να καταντήσει διάσημο ναρκωτικό και να οδεύσει στην παρανομία και τη λήθη.
Εδώ και λίγα χρόνια, ομάδα γιατρών (κυρίως ψυχιάτρων) και άλλων ερευνητών έχουν αρχίσει πάλι να ασκούν πιέσεις στις αρμόδιες κρατικές Αρχές για να σταματήσει το «εμπάργκο» στις ψυχεδελικές ουσίες. Ήδη έχει γίνει κλινική δοκιμή της ουσίας ecstasy για τη θεραπεία του μετατραυματικού στρες, ενώ και άλλες κλινικές δοκιμές με παρεμφερείς ουσίες βρίσκονται σε εξέλιξη.
«Η προσπάθειά μας είναι ταυτόχρονα πολιτική και επιστημονική», εξηγεί ο Ρικ Ντόμπλιν, διευθυντής του Πολυεπιστημονικού Συλλόγου Ψυχεδελικών Μελετών, ενός ιδρύματος που έχει χρηματοδοτήσει αρκετές μελέτες αυτού του είδους τελευταία. «Θέλουμε να απελευθερώσουμε αυτές τις ουσίες από τα δεσμά της υποκουλτούρας και να τις επαναφέρουμε στο εργαστήριο, ως μέρος μιας ψυχεδελικής αναγέννησης».health.in.gr
To διαιθυλαμίδιο του λυσεργικού οξέος (Lysergic acid diethylamide), γνωστό περισσότερο με το ακρωνύμιο LSD, ή LSD-25, ή λυσεργίδη, είναι συνθετική, δραστική, παραισθησιογόνος ουσία που παράγεται από το λυσεργικό οξύ, το οποίο με τη σειρά του εξάγεται από το μύκητα ερυσίβη (Claviceps purpurea) που αναπτύσσεται συνήθως στη σίκαλη. Παρασκευάζεται χημικά και η βασική χημική δομή του είναι παρόμοια με αυτή των αλκαλοειδών της ερυσίβης, ενώ εμφανίζει επίσης ομοιότητες με άλλες ουσίες, όπως η ψιλοκυβίνη, με δυνατότητα δέσμευσης της δράσης της σεροτονίνης.
Όπως όλες οι παραισθησιογόνες ουσίες, το LSD προκαλεί αποκλίσεις από τη συνήθη συμπεριφορά του χρήστη, αλλοιώνοντας την αντίληψη της πραγματικότητας, προκαλώντας οπτικές και ακουστικές αντιληπτικές διαταραχές.
Η μικρή πιλοτική δοκιμή της ναρκωτικής ουσίας γεφυρώνει το επιστημονικό χάσμα ανάμεσα στους ειδικούς που πιστεύουν ότι οι εξαρτησιογόνες ουσίες έχουν θέση στην ιατρική αντιμετώπιση ψυχιατρικών παθήσεων και εκείνων που υποστηρίζουν το ακριβώς αντίθετο.
Η μελέτη έγινε από τον ελβετό ψυχίατρο Πέτερ Γκάσερ σε ομάδα 12 ανδρών και γυναικών σε ιδιωτική κλινική κοντά στη Βέρνη. Ηχορήγηση του LSD έγινε στο πλαίσιο συνεδριών ψυχοθεραπείας για την αντιμετώπιση της σοβαρής κατάθλιψης σε καρκινοπαθείς και άλλους ασθενείς τελικού σταδίου.
Οι εθελοντές που πήραν μεγάλες δόσεις LSD (200 μικρογραμμάρια), εμφάνισαν κατά 20% μείωση των συμπτωμάτων κατάθλιψης, χωρίς να παρουσιάσουν κάποιες σοβαρές παρενέργειες. Όσοι πήραν μικρές δόσεις (20 μικρογραμμάρια), εμφάνισαν επιδείνωση των συμπτωμάτων άγχους. Όταν όμως, στη συνέχεια, και αυτοί πήραν την υψηλότερη δόση, εμφάνισαν επίσης βελτίωση.
«Τα ευρήματα δείχνουν ότι όταν το LSD χορηγείται με ασφάλεια και υπό αυστηρή ιατρική επιτήρηση, τότε μπορεί να μειώσει το άγχος, συνεπώς απαιτούνται μεγαλύτερες ελεγχόμενες μελέτες πάνω στο θέμα», εξηγεί ο Δρ Γκάσερ.
Από τους 12 εθελοντές, μόνο ένας είχε πάρει LSD στο παρελθόν και γι' αυτό οι περισσότεροι παραδέχτηκαν ότι προηγουμένως είχαν φόβους πως τα πράγματα μπορεί να εξελιχτούν άσχημα. Όμως όλοι μετά το πείραμα συμφώνησαν πως θα ήθελαν να ξαναδοκιμάσουν την παραισθησιογόνο ουσία και είπαν ότι θα το σύστηναν σε άλλους ασθενείς σε παρεμφερή κατάσταση.
Σύμφωνα με τον Δρ Γκάσερ, οι παρενέργειες ήταν ήπιες και παροδικές, καθώς δεν διήρκεσαν για πάνω από μια ημέρα, ενώ η βελτίωση της κατάθλιψης διήρκεσε τουλάχιστον ένα έτος μετά τη λήψη του LSD (οι περισσότεροι εθελοντές είχαν αποβιώσει μέσα σε αυτό το έτος).
Η τελευταία φορά που είχε συμβεί κάτι ανάλογο με ασθενείς τελικού σταδίου, ήταν στις αρχές της δεκαετίας του '60, προτού το LSD κηρυχτεί παράνομο από την αμερικανική κυβέρνηση το 1966.
Το LSD συνέθεσε στο εργαστήριο του ο ελβετός χημικός Άλμπερτ Χόφμαν το 1938, ενώ οι παραισθησιογόνες ιδιότητές του ανακαλύφθηκαν το 1943. Στη συνέχεια, κατά τη δεκετία του '50, δοκιμάστηκε ως θεραπευτικό μέσο, ώσπου να καταντήσει διάσημο ναρκωτικό και να οδεύσει στην παρανομία και τη λήθη.
Εδώ και λίγα χρόνια, ομάδα γιατρών (κυρίως ψυχιάτρων) και άλλων ερευνητών έχουν αρχίσει πάλι να ασκούν πιέσεις στις αρμόδιες κρατικές Αρχές για να σταματήσει το «εμπάργκο» στις ψυχεδελικές ουσίες. Ήδη έχει γίνει κλινική δοκιμή της ουσίας ecstasy για τη θεραπεία του μετατραυματικού στρες, ενώ και άλλες κλινικές δοκιμές με παρεμφερείς ουσίες βρίσκονται σε εξέλιξη.
«Η προσπάθειά μας είναι ταυτόχρονα πολιτική και επιστημονική», εξηγεί ο Ρικ Ντόμπλιν, διευθυντής του Πολυεπιστημονικού Συλλόγου Ψυχεδελικών Μελετών, ενός ιδρύματος που έχει χρηματοδοτήσει αρκετές μελέτες αυτού του είδους τελευταία. «Θέλουμε να απελευθερώσουμε αυτές τις ουσίες από τα δεσμά της υποκουλτούρας και να τις επαναφέρουμε στο εργαστήριο, ως μέρος μιας ψυχεδελικής αναγέννησης».health.in.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου