Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Ρόναλντ Μπραντστέτερ του Πανεπιστημίου του Μπέρμιγχαμ, υποστηρίζουν ότι ο κιρκαδιανός ρυθμός του οργανισμού μπορεί να αυξομειώσει την απόδοση ενός αθλητή κατά 26%, στο 24ωρο.
Αυτή η διαφορά είναι αρκετή για να χαρίσει σε κάποιον τη νίκη ή να τον καταδικάσει σε ήττα. Το ίδιο ισχύει και σε ομαδικό επίπεδο. Αν ο αγώνας γίνεται σε ώρα που συγχρονίζεται με το βιολογικό ρολόι των παικτών, έχει καλώς, αλλιώς θα πρέπει να παίξουν (και) ενάντια στο βιολογικό τους ρολόι.
Έτσι, το πρόβλημα αφορά σαφώς τις ομάδες, για παράδειγμα τις ποδοσφαιρικές, ιδίως όταν καλούνται να παίξουν σε μια μακρινή χώρα, όπου υπάρχει μεγάλη διαφορά ώρας. Στον παράγοντα αυτό μάλιστα, απέδωσαν σε σημαντικό βαθμό την αποτυχία της αγγλικής ομάδας ποδοσφαίρου στο τελευταίο Μουντιάλ της Βραζιλίας.
Οι ερευνητές εξηγούν ότι το πότε φθάνει στο αποκορύφωμα η απόδοση ενός ανθρώπου, εξαρτάται καθοριστικά απ' το αν είναι πρωινός ή βραδινός τύπος. Ως γνωστόν, οι πρωινοί τύποι που ξυπνάνε νωρίς, φθάνουν σε ένα αποκορύφωμα ενεργητικότητας γύρω στις 12 το μεσημέρι. Οι ενδιάμεσοι τύποι φθάνουν σε ένα μέγιστο το απόγευμα (γύρω στις 4), ενώ οι βραδινοί τύποι, που ξυπνάνε πιο αργά, αποδίδουν το μέγιστο των δυνατοτήτων τους περίπου στις 8 το βράδυ.
Ο κιρκαδιανός ρυθμός ελέγχει ένα μεγάλο εύρος σωματικών λειτουργιών, δημιουργώντας για κάθε άνθρωπο ένα ξεχωριστό «προφίλ» του τρόπου με τον οποίο αυξομειώνεται η ενεργητικότητά του μέσα σε ένα 24ωρο.
«Για έναν αθλητή -και για τον προπονητή του- είναι σημαντικό να γνωρίζει πώς "δουλεύει" το βιολογικό ρολόι του. Μια απόκλιση της τάξης του 1% στην απόδοση ενός αθλητή μπορεί να κάνει τη διαφορά ανάμεσα σε ένα χρυσό Ολυμπιακό μετάλλιο και σε μια τέταρτη θέση. Άρα μπορεί να φανταστεί κανείς ποια επίπτωση έχει μια απόκλιση 26% στην απόδοση;», σχολιάζει ο Δρ Μπραντστέτερ. tanea.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου