Ενδομητρίωση: Θεραπεία χωρίς να επηρεάζεται η γονιμότητα

Δυο νέα πειραματικές δραστικές ουσίες υπόσχονται για πρώτη φορά θεραπεία της ενδομητρίωσης, αφήνοντας ανέπαφη τη γονιμότητα της γυναίκας. Όπως αναφέρεται σε σχετικό άρθρο του επιστημονικού εντύπου Science Translational Medicine, οι ερευνητές ελπίζουν ότι τα σκευάσματα αυτά θα δώσουν ουσιαστική λύση για το 10% των γυναικών αναπαραγωγικής ηλικίας που πάσχουν από ενδομητρίωση, παγκοσμίως.


Η ενδομητρίωση είναι σχετικά συχνή πάθηση, κατά την οποία το ενδομήτριο αναπτύσσεται σε περιοχές έξω από τη μήτρα, δηλαδή στα όργανα της κοιλιάς και της λεκάνης. Στις περιοχές αυτές αναπτύσσονται εστίες ή οζίδια ή κύστεις. Η ενδομητρίωση εμφανίζεται τις περισσότερες φορές στις ωοθήκες, πίσω από τη μήτρα, επάνω στους συνδέσμους της μήτρας, στο έντερο, στην ουροδόχο κύστη, στον κόλπο, στο περιτόναιο και σπανίως σε απομακρυσμένα όργανα, όπως το διάφραγμα και τον πνεύμονα. Επίσης σπάνια στα τοιχώματα της κοιλιάς μετά από καισαρική τομή ή χειρουργείο.

Έως και το 50% των γυναικών με ενδομητρίωση εκδηλώνει προβλήματα γονιμότητας.

Η χειρουργική αντιμετώπιση προσφέρει μεν ανακούφιση από τον πόνο, αλλά μεσοπρόθεσμα. Πιο αποτελεσματική μακροπρόθεσμα θεωρείται η μείωση των οιστρογόνων στον οργανισμό, αφού οι κύστεις και τα οζίδια εξαρτώνται από τα οιστρογόνα για να αναπτυχθούν και να επιβιώσουν. Όμως η μείωση των οιστρογόνων έχει παρενέργειες, όπως συμπτώματα εμμηνόπαυσης και στειρότητα.

Η Δρ Μπετίνα Κατζενελλενμπογκεν και οι συνεργάτες της στο Πανεπιστήμιο του Ιλινόις ανακάλυψαν ότι, οι υποδοχείς των οιστρογόνων στα οζίδια και τις κύστεις της είναι διαφορετικοί από αυτούς του φυσιολογικού ενδομητρίου.

Βάσει αυτής της παρατήρησης ανέπτυξαν δύο δραστικές ουσίες που επηρεάζουν μόνο τους υποδοχείς της ενδομητρίωσης και αφήνουν ανέπαφους τους φυσιολογικούς.

Όταν χορήγησαν την chloroindazole και την oxabicycloheptene sulfonate σε ποντίκια, παρατήρησαν ότι μειώθηκε το μέγεθος των υπαρχόντων εστιών και σταμάτησε η ανάπτυξη νέων οζιδίων και κύστεων.

Οι ερευνητές εικάζουν ότι οι δύο δραστικές ουσίες παρεμβαίνουν στο πρότυπο ανάπτυξης της φλεγμονής, προλαμβάνουν την ανάπτυξη νέων νεύρων στις εστίες της ενδομητρίωσης και μειώνουν τον πόνο.

Αυτό όμως που ήταν σημαντικότερο, ήταν ότι δεν μειώθηκε η γονιμότητα των πειραματόζωων ή η υγεία των απογόνων τους.

Όμοια ήταν η επίδραση των δύο δραστικών ουσιών και σε δείγματα ανθρώπινου ενδομητρίου που είχαν ληφθεί από κύστες ασθενών.

«Ελπίζουμε τα δύο αυτά νέα φάρμακα να είναι όντως αποτελεσματικά και στις γυναίκες με ενδομητρίωση, αν και θα χρειαστούμε χρόνια έρευνας μέχρι να φτάσουμε στο στάδιο των κλινικών δοκιμών», σημειώνει η Δρ Κατζενελλενμπογκεν.
health.in.gr