Σαντίκ Καν, ο πρώτος μουσουλμάνος δήμαρχος του Λονδίνου

Εξελέγη με ποσοστό 56,8% - Τον ονομάζουν «Μπάρακ Ομπάμα του Λονδίνου» - «Οι πολίτες επέλεξαν την ελπίδα αντί για τον φόβο και την ενότητα αντί της διάσπασης», είπε ο Καν αμέσως μετά τη νίκη του



Ο μουσουλμάνος Σαντίκ Καν είναι ο νέος δήμαρχος του Λονδίνου. Ο υποψήφιος του Εργατικού κόμματος της Μεγάλης Βρετανίας και πρώην υπουργός επικράτησε του Συντηρητικού Ζακ Γκόλντσμιθ στις εκλογές που διεξήχθησαν για την Δημαρχία της πρωτεύουσας της Βρετανίας.

Ο Σαντίκ Καν συγκέντρωσε το 56,8% των ψήφων στο δεύτερο γύρο, έναντι 43,2% που συγκέντρωσε ο αντίπαλός του Ζακ Γκόλντσμιθ.

Ο 45χρονος γιος οδηγού λεωφορείου Πακιστανικής καταγωγής, συγκέντρωσε 1.310.143 ψήφους ενώ ο Ζακ Γκόλντσμιθ συγκέντρωσε 994.614 ψήφους. Πρόκειται για τον πρώτο μουσουλμάνο που εκλέγεται δήμαρχος σε μεγάλη πρωτεύουσα της Δύσης.

«Οι Λονδρέζοι επέλεξαν την ελπίδα αντί για τον φόβο και την ενότητα αντί της διάσπασης», είπε ο Καν δηλώνοντας περήφανος για το αποτέλεσμα.


Ποιος είναι Σαντίκ Καν

Για πολλούς θεωρείται ο «Μπαράκ Ομπάμα του Λονδίνου», που κατάφερε να κατακτήσει τον τίτλο του πρώτου Μουσουλμάνου που αναλαμβάνει τα ηνία της δημαρχίας του Λονδίνου.

Στις φλέβες του τρέχει πακιστανικό αίμα. Ο βουλευτής των Εργατικών, Σαντίκ Χαν, κατάφερε να μιλήσει στην καρδιά των Λονδρέζων κρατώντας σφιχτά το χέρι της συζύγου του, Σααντίγια. Οι κάτοικοι του Λονδίνου αγνόησαν επιδεικτικά το γεγονός ότι προέρχεται από μία ταπεινή οικογένεια. Ο Χαν, γιος Πακιστανού μετανάστη και μιας ράφτρας, επιβεβαίωσε όλες τις προβλέψεις των δημοσκόπων και τώρα δηλώνει πανέτοιμος να διαδεχτεί τον συντηρητικό, Μπόρις Τζόνσον.  

Ο 45χρονος βουλευτής των Εργατικών κέρδισε πανηγυρικά τον 41χρονο συντηρητικό αντίπαλό του, Ζακ Γκόλντσμιθ, επιχειρηματία και γιο δισεκατομμυριούχου αποδεικνύοντας πως «το βρετανικό όνειρο» ζει δίνοντας ευκαιρίες ακόμη και σε απλούς κοινούς θνητούς.

Ο βουλευτής του Τούτινγκ, μιας λαϊκής συνοικίας του νότιου Λονδίνου, είναι ο πρώτος μουσουλμάνος δήμαρχος της κοσμοπολίτικης βρετανικής πρωτεύουσας των 8,6 εκατομμυρίων κατοίκων, αλλά και μιας μεγάλης ευρωπαϊκής πρωτεύουσας. Πρόκειται για τον πρώτο Μουσουλμάνο που εξελέγη σε αυτό το αξίωμα σε μεγάλη δυτική πρωτεύουσα.

Η ιστορική του επιτυχία έχει διπλή σημασία καθώς κατάφερε μετά από οκτώ χρόνια να επιστρέψει τη δημαρχία του Λονδίνου στους Εργατικούς. Το αποτέλεσμα αποτελεί μια τόνωση στον ηγέτη του Εργατικού Κόμματος, Τζέρεμι Κόρμπιν. Για τις κακές γλώσσες, όμως, η θριαμβευτική νίκη του ροκανίζει επικίνδυνα την καρέκλα του Κόρμπιν. Στην επινίκια ομιλία του, ο Σαντίκ Χαν αναφέρθηκε στις ρίζες του λέγοντας ότι δεν μπορούσε ποτέ να φανταστεί ότι «κάποιος σαν και εμένα θα μπορούσε να εκλεγεί δήμαρχος του Λονδίνου και υποσχέθηκε να είναι δήμαρχος όλων των Λονδρέζων».

Γιος Πακιστανού οδηγού λεωφορείου κατάφερε να λάβει το υψηλότερο ποσοστό που έχει εξασφαλίσει ποτέ στην Βρετανία ένα πολιτικός. Ο ίδιος δεν μπόρεσε να κρύψει τη χαρά του μετά το αποτέλεσμα δηλώνοντας περήφανος γιατί οι Λονδρέζοι επέλεξαν «την ελπίδα και όχι τον φόβο, την ενότητα και όχι τη διάσπαση».

Το Λονδίνο είναι μία πόλη όπου δοκιμάζονται οι έννοιες της ταυτότητας, της μετανάστευσης και της ενσωμάτωσης. Κατ΄αυτή την έννοια, ο Χαν θα μπορούσε να θεωρηθεί ο ιδανικός άνθρωπος για να παραλάβει τη σκυτάλη από τον ξανθό Μπόρις Τζόνσον με την κοφτερή γλώσσα και την προκλητική - πολλές φορές - συμπεριφορά.

«Είμαι Λονδρέζος, Ευρωπαίος, Αγγλος, ασιατικής καταγωγής, πακιστανικής κληρονομιάς, πιστός της ισλαμικής θρησκείας, πατέρας, σύζυγος», έχει δηλώσει σε παλαιότερη συνέντευξή του στους «New York Times».

O γιος ενός οδηγού και μιας ράφτρας έχει εργαστεί ως δικηγόρος υπεράσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.Οι γονείς του έφυγαν από την Ινδία τη δεκαετία του 1940, όταν διαιρέθηκε το κράτος στο Πακιστάν και την Ινδική Δημοκρατία. Ο Χαν μεγάλωσε με επτά αδέρφια σε μία εργατική πολυκατοικία σε ένα τελείως διαφορετικό Λονδίνο. «Ξέραμε ότι το ενοίκιο εκεί δεν θα αυξανόταν ξαφνικά, ενώ σήμερα ένας οδηγός είναι υποχρεωμένος να μετακομίζει κάθε χρόνο εξαιτίας των συνεχών αυξήσεων των ενοικίων», δήλωσε ο ίδιος πρόσφατα.

Γι΄αυτό και στις προεκλογικές του δεσμεύσεις, έδωσε προτεραιότητα στο ζήτημα της στέγασης και στα μέσα μαζικής μεταφοράς, με λίγα λόγια, στην ακριβή ζωή της πρωτεύουσας. Αλλά αυτό που τον ενδιέφερε ήταν να περάσει ένα μήνυμα πολυπολιτισμικότητας και κοινωνικής ισότητας. Υστερα από τις σπουδές του στα Νομικά, αποφάσισε να ασχοληθεί με τα ανθρώπινα δικαιώματα αναλαμβάνοντας υποθέσεις φυλετικής διάκρισης και περιπτώσεις βίαιης συμπεριφοράς αστυνομικών.

Εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής το 2005 και διορίστηκε υπουργός το 2009 στην κυβέρνηση του Γκόρντον Μπράουν. «Οταν εκλέχτηκα βουλευτής συνάντησα τον Τόνι Μπλερ και τον Γκόρντον Μπράουν. Αλλά δεν ένιωσα κανένα δέος. Οταν όμως συνάντησα τον Νιλ Κίνοκ, ιστορικό ηγέτη του Εργατικού κόμματος, δεν κατάφερα να αρθρώσω κουβέντα», έχει πει ο ίδιος.