Aπευθυνόμενος σε όσους παρευρίσκονταν στη συνάντηση των Fine and Rare Wine Specialist στο Vienna’s Palais Coburg στις 2 Ιουλίου ο Χάνσον MW ανέλυσε την επίδοση των τιμών μίας σειράς συλλεκτικών ετικετών πριν να ανακηρύξει ότι ο βασιλιάς είναι το Petrus. Συνέχισε με αναφορά σε ετήσια επιστροφή 14% μέσα από δυνατές και μη αγορές λέγοντας πως έχει την αξιοπιστία όπως ένα Chateau. Προσέθεσε δε ότι το Petrus έχει παράξει τόσο μεγάλες εσοδείες από το ’89 και μετά και εξήρε την ιδιότητα να είναι κρασιά καθαρά , πλούσια χωρίς να »κυριαρχούνται» ποτέ από τα καινούργια βαρέλια.
»Δεν είναι η μοντέρνα οινοπαραγωγική τεχνολογία που οδηγεί αυτό το κρασί και αυτός είναι ο λόγος που πιστεύω ότι είναι τόσο αξιόπιστο» , συνέχισε.
Ελέγχοντας γενικότερα την αγορά ο Χάνσον MW ξεκινά τονίζοντας την ανάγκη για τους επενδυτές του κρασιού να επικεντρωθούν στα μεγάλα δεκάρια.
Αυτά είναι μόνο από το Bordeaux ή αποτελούν τον μεγαλύτερο όγκο Lafite, Mouton Rothschild-, Latour, Margaux και Haut Brion– και Petrus, Cheval Blanc, Ausone, Le Pin και Lafleur.
Πέρα από αυτά αλλά ακόμα στο Bordeaux επέλεξε το Léoville Las Cases (το οποίο περιέγραψε σαν το πρώτο των δεύτερων) Léoville Poyferré, Léoville-Barton, Montrose και Cos d’Estournel.
Ανάμεσα στους πρώτους όγκους χρησιμοποιώντας δεδομένα από δημοπρασίες που έγιναν αυτό το χρόνο δήλωσε ότι το Lafite και Latour »ήταν τα πιο πολύτιμα» και σε όρους μέσων τιμών για τις εσοδείες του Lafite σε δημοπρασίες του οίκου Christies κατά τους τελευταίους έξι μήνες, οι πιο ακριβοπληρωμένες χρονιές ήταν ’45 , 61, ’82, ’86, ’96 και 2000.
Στη συνέχεια ο Χάνσον MW έστρεψε την προσοχή του στη Βουρδουνδία. Σε όρους εισπραξιμότητας ο Χάνσον MW έβαλε πρώτο στη λίστα το Domaine de la Romanée-Conti (DRC) ακολουθούμενο από τον Henri Jayer, το οποίο εδραίωσε τη θέση του ως το νούμερο δύο της Βουργουνδίας με υψηλή επιτυχία σε δημοπρασία του οίκου Christies διεξήχθη στο Χονγκ Κονγκ τον περασμένο Φεβρουάριο.
Παρόλο που ο Jayer ανταγωνίζεται το DRC σε όρους τιμής απέδωσε στη δευτερογενή αγορά ο Χάνσον τόνισε ότι το DRC πήρε πίσω την πρώτη θέση μετά από βελτιώσεις στη ποιότητα ενώ στον Jayer ο Emanuel Rouget δεν έχει αποκτήσει ακόμη τον αντίκτυπο του θείου του. Επόμενα στη λίστα είναι ο Leroy, Roumier, Rousseau και De Vogue ακολουθούμενους από Ponsot, Dujac, Liger-Belair και MEO-Camuzet.
Εκτός από κρασιά Burgundy και Bordeaux ο Anthony διάλεξε μία χούφτα από κρασιά με προοπτικές επένδυσης. Μιλώντας αρχικά για την Καλιφόρνια είπε ότι η δευτερογενής αγορά είναι περιορισμένη και λίγα από τα κρασιά εκτιμώνται σε αξία. Παραδέχτηκε μια ισχυρή ζήτηση στις ΗΠΑ αλλά παραδέχτηκε ότι δεν υπάρχουν άνθρωποι που αναζητούν κρασιά της Καλιφόρνιας.
Μετά δήλωσε ότι εξαίρεση αποτελούν το Screaming Eagle και Harlan, ενώ άξιο παρακολούθησης είναι το Sine Qua Non. Από το Ροδανό ανέφερε το La Las ( αμπελώνας Côte-Rôties La Mouline, La Landonne and La Turque) καθώς και το Hermitage Chave και Chapoutier, σαν ένα παράδειγμα κρασιών που συλλέγει ο κόσμος.
Στα κρασιά του Piedmont, υπογράμμισε την εντυπωσιακή επίδοση του Conterno Barolo, και ειδικά του Monfortino.
Μετά πολύ σύντομα για τα γλυκά κρασιά ανέφερε το d’Yquem με πολύ υψηλή τιμή οπότε αποτελεί λογικό να περιμένει κάποιος να το φτάσει όταν θα είναι 15 ετών.
Εν το μεταξύ δήλωσε ότι τα συλλεκτικά Porto αποτελούσαν τη ραχοκοκκαλιά των βρετανικών δημοπρασιών αλλά είναι δύσκολη η αγορά νεαρού Porto τα τελευταία 20 χρόνια.
Ωστόσο κατέγραψε μία πιο διεθνή αγορά ενισχυμένων κρασιών και την συλλεξιμότητα του Nacional 1963 του Noval.
Σε όρους της γενικής κατάστασης της αγορά δήλωσε ότι στο τέλος της χρονιάς η παγκόσμια αγορά ήταν κάτω κατά 11,4% και ότι οι τιμές είναι περίπου 10% κάτω από το ανώτατο σημείο τους.
Σημείωσε μία αύξηση των κινέζων αγοραστών δηλώνοντας όμως ότι οι διευθύνσεις των τιμολογίων ήταν στο Χονγκ Κονγκ.
Οι Κινέζοι αγοραστές ήθελαν να τιμολογούν στο Χονγκ Κονγκ όπου ο φόρος για το κρασί καταργήθηκε το 2008 ενώ στη Κίνα θα έπρεπε να πληρώσουν 47% φόρο.
Έτσι “η αφήνουν τα κρασιά το Χονγκ Κονγκ ή κάνουν τα πάρτυ τους εκεί μέσω χειραποσκευών.
Μετά το Χονγκ Κονγκ και τη Κίνα πηγή πλειοδοτών αποτελούν η Ταϊβάν, η Σιγκαπούρη, η Ταϊλάνδη, το Μακάο και η Νότια Κορέα.
Τέλος, συγκρίνοντας τις πηγές του κρασιού για τις πωλήσεις από τον οίκο Christie, εξήγησε ότι το 25% προέρχεται από το Χονγκ Κονγκ, το 14% από τη Νέα Υόρκη, 25% από το Λονδίνο, και το τελικό 35% από το «διεθνές» πηγές.krasiagr.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου