Μετά από μία μακρά περίοδο διαφωνιών, οι υπεύθυνοι του προγράμματος Voyager της NASA συμφωνούν πλέον ότι το Voyager 1, το οποίο ταξιδεύει στο Διάστημα εδώ και 35 χρόνια, βγήκε από το Ηλιακό μας Σύστημα και ταξιδεύει πλέον στην αινιγματική άβυσσο του διαστρικού χώρου.
Το ερευνητικό σκάφος βαθέος Διαστήματος Voyager 1 ξεκίνησε το μακρύ ταξίδι του από τη Γη στις 5 Σεπτεμβρίου του 1977 και το ακολούθησε ένα μήνα αργότερα το αδελφό σκάφος Voyager 2.
Σε όλα αυτά τα χρόνια έχει ακολουθήσει ακλόνητο την πορεία του διασχίζοντας το ηλιακό μας σύστημα και προχωρώντας σε απόσταση 18,2 δισ. χλμ πέρα από τον Ήλιο, τη μεγαλύτερη που έχει διανύσει ποτέ αντικείμενο που έχει κατασκευαστεί από τον άνθρωπο.
Το Voyager 2, το οποίο ακολούθησε πιο «λοξή» πορεία, βρίσκεται 3,22 δισ. χλμ πίσω του. Και τα δυο σκάφη εξακολουθούν να στέλνουν τα σήματά τους στη Γη, γεγονός το οποίο τα καθιστά τα πιο μακρινά λειτουργικά διαστημόπλοια στην ανθρώπινη ιστορία.
Στις 16 Ιουνίου αστροφυσικοί της ομάδας του Voyager 1 είχαν ανακοινώσει ότι τα δεδομένα που λάμβαναν από το διαστημόπλοιο έδειχναν ότι θα έπρεπε να είχε περάσει την ηλιόπαυση, τη ζώνη που αποτελεί το «όριο» του ηλιακού μας συστήματος.
Σύμφωνα με την ανάλυση των δεδομένων που έχουν σταλεί στη Γη και δημοσιεύονται στην επιστημονική επιθεώρηση Science, το διαστημόπλοιο της NASA βγήκε από την ηλιόπαυση κατά πάσα πιθανότητα στις 25 Αυγούστου 2012.
Για την επιβεβαίωση ότι το Voyager 1 εγκατέλειψε το ηλιακό μας σύστημα, οι επιστήμονες ανέμεναν τρία φαινόμενα: (α) αύξηση της κοσμικής ακτινοβολίας υψηλής ενέργειας η οποία έρχεται έξω από το ηλιακό μας σύστημα, (β) μείωση των ιονισμένων σωματιδίων που έρχονται από τον Ήλιο και (γ) αλλαγή της κατεύθυνσης του μαγνητικού πεδίου.
Στα τέλη Αυγούστου οι αναλύσεις των δεδομένων έδειξαν πέραν πάσης αμφιβολίας ότι οι δυο πρώτες προϋποθέσεις είχαν πληρωθεί: η κοσμική ακτινοβολία είχε αυξηθεί σημαντικά ενώ τα ιονισμένα σωματίδια είχαν μειωθεί επίσης σημαντικά.
Η αλλαγή της κατεύθυνσης του μαγνητικού πεδίου, όμως, δεν έχει παρατηρηθεί (ακόμη και σήμερα) γεγονός που υπήρξε η αιτία της διστακτικότητας των αστροφυσικών.
Αυτό που άλλαξε τα δεδομένα ήταν μία νέα δέσμη μετρήσεων πυκνότητας ηλεκτρονίων που έπεισε τους επιστήμονες ότι, πράγματι, το Voyager βγήκε από την ηλιόπαυση.
«Αλλωστε πάντοτε οι μετρήσεις μαγνητικών πεδίων υπήρξαν μέσο για την παρατήρηση πυκνότητας ηλεκτρονίων», παρατήρησε ο επικεφαλής της επιστημονικής ομάδας του προγράμματος, Εντ Στόοουν.
Εκτός των επιστημονικών οργάνων και των καμερών, τα δύο Voyager μεταφέρουν από ένα χρυσό δίσκο επικαλυμμένο με χαλκό που περιέχει 115 φωτογραφίες και διάφορους φυσικούς ήχους καθώς και μηνύματα σε 55 γλώσσες. Εδώ και 35 χρόνια μεταφέρουν τα μηνύματα του τότε προέδρου των ΗΠΑ Τζίμι Κάρτερ και του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ Κουρτ Βαλντχάιμ.
Το ερευνητικό σκάφος βαθέος Διαστήματος Voyager 1 ξεκίνησε το μακρύ ταξίδι του από τη Γη στις 5 Σεπτεμβρίου του 1977 και το ακολούθησε ένα μήνα αργότερα το αδελφό σκάφος Voyager 2.
Σε όλα αυτά τα χρόνια έχει ακολουθήσει ακλόνητο την πορεία του διασχίζοντας το ηλιακό μας σύστημα και προχωρώντας σε απόσταση 18,2 δισ. χλμ πέρα από τον Ήλιο, τη μεγαλύτερη που έχει διανύσει ποτέ αντικείμενο που έχει κατασκευαστεί από τον άνθρωπο.
Το Voyager 2, το οποίο ακολούθησε πιο «λοξή» πορεία, βρίσκεται 3,22 δισ. χλμ πίσω του. Και τα δυο σκάφη εξακολουθούν να στέλνουν τα σήματά τους στη Γη, γεγονός το οποίο τα καθιστά τα πιο μακρινά λειτουργικά διαστημόπλοια στην ανθρώπινη ιστορία.
Στις 16 Ιουνίου αστροφυσικοί της ομάδας του Voyager 1 είχαν ανακοινώσει ότι τα δεδομένα που λάμβαναν από το διαστημόπλοιο έδειχναν ότι θα έπρεπε να είχε περάσει την ηλιόπαυση, τη ζώνη που αποτελεί το «όριο» του ηλιακού μας συστήματος.
Σύμφωνα με την ανάλυση των δεδομένων που έχουν σταλεί στη Γη και δημοσιεύονται στην επιστημονική επιθεώρηση Science, το διαστημόπλοιο της NASA βγήκε από την ηλιόπαυση κατά πάσα πιθανότητα στις 25 Αυγούστου 2012.
Για την επιβεβαίωση ότι το Voyager 1 εγκατέλειψε το ηλιακό μας σύστημα, οι επιστήμονες ανέμεναν τρία φαινόμενα: (α) αύξηση της κοσμικής ακτινοβολίας υψηλής ενέργειας η οποία έρχεται έξω από το ηλιακό μας σύστημα, (β) μείωση των ιονισμένων σωματιδίων που έρχονται από τον Ήλιο και (γ) αλλαγή της κατεύθυνσης του μαγνητικού πεδίου.
Στα τέλη Αυγούστου οι αναλύσεις των δεδομένων έδειξαν πέραν πάσης αμφιβολίας ότι οι δυο πρώτες προϋποθέσεις είχαν πληρωθεί: η κοσμική ακτινοβολία είχε αυξηθεί σημαντικά ενώ τα ιονισμένα σωματίδια είχαν μειωθεί επίσης σημαντικά.
Η αλλαγή της κατεύθυνσης του μαγνητικού πεδίου, όμως, δεν έχει παρατηρηθεί (ακόμη και σήμερα) γεγονός που υπήρξε η αιτία της διστακτικότητας των αστροφυσικών.
Αυτό που άλλαξε τα δεδομένα ήταν μία νέα δέσμη μετρήσεων πυκνότητας ηλεκτρονίων που έπεισε τους επιστήμονες ότι, πράγματι, το Voyager βγήκε από την ηλιόπαυση.
«Αλλωστε πάντοτε οι μετρήσεις μαγνητικών πεδίων υπήρξαν μέσο για την παρατήρηση πυκνότητας ηλεκτρονίων», παρατήρησε ο επικεφαλής της επιστημονικής ομάδας του προγράμματος, Εντ Στόοουν.
Εκτός των επιστημονικών οργάνων και των καμερών, τα δύο Voyager μεταφέρουν από ένα χρυσό δίσκο επικαλυμμένο με χαλκό που περιέχει 115 φωτογραφίες και διάφορους φυσικούς ήχους καθώς και μηνύματα σε 55 γλώσσες. Εδώ και 35 χρόνια μεταφέρουν τα μηνύματα του τότε προέδρου των ΗΠΑ Τζίμι Κάρτερ και του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ Κουρτ Βαλντχάιμ.
Σύμφωνα με τους επιστήμονες, τα δύο διαστημόπλοια θα βρεθούν κοντά σε άλλα άστρα σε περίπου δύο έτη φωτός, αφού διανύσουν δηλαδή περίπου 19 τρισεκατομμύρια χιλιόμετρα.Newsroom ΔΟΛ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου