Από τον περασμένο Αύγουστο, το Rosetta της ευρωπαϊκής διαστημικής υπηρεσίας ESA κινείται σε τροχιά γύρω από τον 67/Ρ Τσουριούμοφ/Γερασιμένκο, γνωστό και ως 67P/C-G, και παρακολουθεί την επιφάνειά του να αχνίζει όλο και περισσότερο καθώς πλησιάζει τον Ήλιο.
Η ηλιακή ακτινοβολία αναγκάζει τα πτητικά συστατικά του κομήτη να εξαχνώνονται, δηλαδή να μετατρέπονται απευθείας από πάγο σε αέριο.Δεδομένου όμως ότι ο 67P/C-G απέχει ακόμα πάνω από 400 εκατομμύρια χιλιόμετρα από τον Ήλιο, οι ερευνητές περίμεναν ότι η ουρά του κομήτη θα περιείχε σε αυτή τη φάση μόνο τις πλέον πτητικές ενώσεις, διοξείδιο και μονοξείδιο του άνθρακα.
Οι τελευταίες φασματοσκοπικές μετρήσεις αποκαλύπτουν ότι οι εκπομπές του κομήτη έχουν ήδη πιο πλούσια σύνθεση, καθώς βέθηκαν να περιέχουν αμμωνία, μεθάνιο, μεθανόλη, φορμαλδεΰδη, υδρόθειο, υδροκυάνιο, διοξείδιο του θείου και δισουλφίδιο του άνθρακα.
«Το άρωμα του 67P/C-G είναι αρκετά δυνατό, με την οσμή σάπιων αβγών (υδρόθειο) και στάβλου (αμμωνία) και τη διαπεραστική, αποπνικτική μυρωδιά της φορμαλδεΰδης» λέει η Κάθριν Άλτβεγκ, επιστημονική υπεύθυνη του φασματόμετρου Rosina στο Rosetta.
«Όλα αυτά αναμειγνύονται με την αμυδρή, πικρή οσμή του υδροκυάνιου, η οποία θυμίζει αμύγδαλο. Προσθέστε και μια δόση αλκοόλης (μεθανόλη), μαζί με τη μυρωδιά του διοξειδίου του θείου που παραπέμπει σε ξίδι, καθώς και μια τζούρα της αρωματικής οσμής του δισουλφιδίου του θείου, και καταλήγετε στο "άρωμα" του κομήτη μας» συνεχίζει.
Όλες αυτές οι δύσοσμες ουσίες υπάρχουν στην κόμη του 67P/C-G μόνο σε πολύ χαμηλές συγκεντρώσεις, ενώ τα αέρια που κυριαρχούν είναι οι υδρατμοί, το μονοξείδιο και το διοξείδιο του άνθρακα.
Παρόλα αυτά, «αν μπορούσατε να μυρίσετε τον κομήτη, μάλλον θα ευχόσασταν να μην το είχατε δοκιμάσει» λέει η Άλτβεγκ.
Η χημική ανάλυση της κόμης θα επιτρέψει στους ερευνητές της αποστολής να προσδιορίσουν τη σύσταση του 67P/C-G, ο οποίος προέρχεται από τη λεγόμενη Ζώνη του Κάιπερ, έναν δακτύλιο σωμάτων από πάγο που εκτείνεται πέρα από την τροχιά του Πλούτωνα.
Οι ερευνητές θέλουν να συγκρίνουν τον 67P/C-G με κομήτες όπως ο Siding Spring, ο οποίος πέρασε πρόσφατα σε μικρή απόσταση από τον Άρη, και προέρχεται όχι απο τη Ζώνη του Κάιπερ αλλά από το πιο μακρινό Νέφος του Όορτ, ένα γιγάντιο, σφαιρικό σύννεφο από κομήτες με διάμετρο σχεδόν ένα έτος φωτός.
Δεδομένου ότι οι κομήτες θεωρούνται κατάλοιπα από το σχηματισμό του Ηλιακού Συστήματος πριν από 4,6 δισ. χρόνια, η σύγκριση θα μπορούσε να δώσει νέα στοιχεία για τις διαδικασίες σχηματισμού των πλανητών.
Ίσως μάλιστα δώσει απάντηση στο μεγάλο ερώτημα του εάν οι κομήτες έφεραν στη Γη το νερό της, ίσως και τα βασικά συστατικά της ζωής.
Newsroom ΔΟΛ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου