Ένα απ’ τα σοβαρότερα προβλήματα υγείας του ανθρώπου σε παγκόσμια κλίμακα ήταν και είναι η ιωδιοπενία, που σημαίνει ελλειμματική λήψη ιωδίου με τη διατροφή. Αποτέλεσμα αυτής είναι ότι τα άτομα εμφανίζουν ψυχοδιανοητικά προβλήματα, σωματική καθυστέρηση με ταυτόχρονη διανοητική καθυστέρηση, βρογχοκήλη και απώλεια της μαθησιακής ικανότητας της τάξεως των 10-15 μονάδων IQ κάτω από αυτό που τους αναλογεί.
Για την καταπολέμηση της ιωδιοπενίας αγωνίσθηκαν πάρα πολύ οι ενδοκρινολόγοι της πρώτης γενιάς και συγκεκριμένα μετά το 1950. Σήμερα, στα περισσότερα προηγμένα κράτη με νόμο έχει αποφασισθεί να ιωδιώνεται ή το αλάτι ή το ψωμί, οπότε η νόσος ελέγχεται σε σημαντικό ποσοστό.
