Όταν ο κυρ-Θανάσης ο γαλατάς, της οδού Πατησίων, εμπιστεύονταν τα
σχέδια των παιδιών του, Κυριάκου και Γιάννη Φιλίππου, να φτιάξουν
βιομηχανικό συγκρότημα για γάλα και γιαούρτια ούτε που πέρναγε από το
μυαλό του ότι κάποια στιγμή η έδρα του ομίλου της οικογένειας Φιλίππου
θα μεταφερόταν (αναγκαστικά) στο Λουξεμβούργο.
Όταν ο Μποδοσάκης έστηνε βιομηχανίες υλικών αμύνης ακόμη και με
πολιτική παράκληση και υπόδειξη να βοηθήσει την Ελλάδα στους πολέμους
της. Ο Νιάρχος έχτιζε το μεγαλύτερο ναυπηγείο των Μεσογείων. Και οι
Γάλλοι μετέφεραν την παραγωγή αλουμινίου τους, της Ευρώπης, στην
Ελλάδα δεν είχε κανείς τους ιδέα για τον <<σοσιαλισμό του χαβαλέ>> που
θα ακολουθούσε: